Gids om te overleven en te groeien tijdens een economische ineenstorting

TIMING VAN DE INEENSTORTING: RON PAUL ZEGT: WATCH THEPETRODOLLAR

De chaos die op een dag zal voortvloeien uit ons 35-jarige experiment met wereldwijde fiat geld zal een terugkeer naar geld met echte waarde vereisen. We zullen weten dat die dag nadert wanneer olieproducerende landen goud, of het equivalent ervan, eisen voor hun olie in plaats van dollars of euro's [nadruk toegevoegd]. Hoe eerder hoe beter.

-Ron Paul

Waar Ron Paul hier naar verwijst, is het petrodollarsysteem. Het is een van de belangrijkste pijlers die de status van de Amerikaanse dollar als 's werelds belangrijkste reservemunt hebben ondersteund sinds het uiteenvallen van Bretton Woods.

Paul zegt in feite dat als we het antwoord op de ongrijpbare vraag "Wanneer zal de fiat Amerikaanse dollar instorten?" beter willen begrijpen, we het petrodollarsysteem en de factoren die het beïnvloeden moeten volgen.

Ik geloof dat dit van cruciaal belang is, want zodra de dollar deze begeerde status verliest, zal het raam van gelegenheid om preventieve maatregelen te nemen definitief sluiten voor Amerikanen.

Op dat moment zal de Amerikaanse regering naar mijn mening voldoende wanhopig worden en de destructieve maatregelen implementeren die regeringen over de hele wereld en door de geschiedenis heen hebben genomen (kapitaalcontroles, vermogensconfiscaties, bevolkingscontroles, prijs- en looncontroles, nationalisaties van pensioenen, enzovoort).

Maar het zijn niet alleen de financiële implicaties die in overweging moeten worden genomen. De vernietiging van de dollar zal de rijkdom van veel mensen uitwissen, en dat zal politieke en sociale gevolgen hebben die waarschijnlijk erger zullen zijn dan de financiële gevolgen.

De drie punten die we hier moeten begrijpen zijn:

1. Je moet absoluut geïnternationaliseerd zijn voordat de Amerikaanse dollar zijn status als belangrijkste reservevaluta verliest. Internationalisering is je ultieme verzekeringspolis.

2. De status van de Amerikaanse dollar als belangrijkste reservevaluta is gekoppeld aan het oliedollarsysteem.

3. De duurzaamheid van het oliedollarsysteem is gekoppeld aan de geopolitiek van het Midden-Oosten.

VAN BRETTON WOODS TOT DE PETRODOLLAR

De rol van de dollar als 's werelds belangrijkste reservemunt werd vastgesteld in 1944 door de geallieerde machten in wat bekend stond als het Bretton Woods internationale monetaire systeem.

Door de overwinning in de Tweede Wereldoorlog en het bezitten van de overweldigend grootste goudreserves ter wereld (ongeveer 20.000 ton), kon de VS het wereldwijde monetaire systeem herbouwen met de dollar als middelpunt.

Eenvoudig gezegd was het Bretton Woods-systeem een regeling waarbij de valuta van een land gekoppeld was aan de Amerikaanse dollar via een vaste wisselkoers, en de Amerikaanse dollar zelf was gekoppeld aan goud tegen een vaste wisselkoers.

Landen verzamelden dollars in hun reserves om deel te nemen aan internationale handel of om ze uit te wisselen met de Amerikaanse overheid tegen de officiële prijs voor goud ($35 per ounce).

Tegen het einde van de jaren zestig resulteerde overdreven uitgaven aan welzijn en oorlogsvoering, in combinatie met de Federal Reserve die de tekorten monetiseerde, in een drastische toename van het aantal dollars in omloop ten opzichte van de gouddekking.

Natuurlijk zorgde dit ervoor dat landen hun dollars versneld omwisselden voor goud tegen de officiële prijs.

Het resultaat was een ernstige uitputting van de Amerikaanse goudvoorraad (van 20.000 ton aan het einde van de Tweede Wereldoorlog tot ongeveer 8.100 ton in 1971, een cijfer die naar verluidt tot op de dag van vandaag constant wordt gehouden).

Nixon beëindigde officieel de convertibiliteit van de dollar naar goud om de uitstroom van goud te stoppen, waarmee hij het Bretton Woods-systeem beëindigde op 15 augustus 1971.

De VS had zijn belofte om de dollar met goud te ondersteunen niet nagekomen.

De belangrijkste rechtvaardiging die de goudgedekte dollar bood voor waarom landen de dollar in hun reserves hielden en gebruikten als medium voor internationale handel, was nu verdwenen.

Met de dollar niet langer inwisselbaar voor goud, zou de vraag naar dollars door buitenlandse landen zeker afnemen en daarmee ook de koopkracht.

OPEC nam talloze resoluties aan na het einde van Bretton Woods, waarin de noodzaak werd benadrukt om de reële waarde van zijn inkomsten te behouden (inclusief discussies over het accepteren van goud voor olie), wat resulteerde in het kartel dat de nominale dollarprijs van olie aanzienlijk verhoogde na 15 augustus 1971.

Als de dollar zijn status als 's werelds reservemunt wilde behouden, moest er een nieuwe regeling worden opgesteld om buitenlandse landen een dwingende reden te geven om dollars te houden en te gebruiken. Nixon en Kissinger zouden uiteindelijk succesvol blijken te zijn in het behouden van de premierstatus van de dollar door de kloof te overbruggen tussen het mislukte Bretton Woods-systeem en het opkomende petrodollarsysteem.