Groeiende focus op Russische tactische evoluties zorgt voor hernieuwd slagveldsucces aan de vooravond van offensief seizoen
Het volgende is een lijvig betalend artikel van ~4.000 woorden over de verschuivende frontlinietactieken van de Russische strijdkrachten. Het bevat een uitsplitsing van een nieuw WSJ-artikel over het onderwerp, evenals gedetailleerde anatomieën van recente aanvallen en een interview met een Russische soldaat dat culmineert in het idee van een 'revolutie in militaire zaken' die plaatsvindt in Rusland - met de 'democratisering' van de strijdkrachten - ondanks voortdurende technische en logistieke problemen.
De Wall Street Journal heeft een nieuwe gids gepubliceerd over de steeds succesvollere gevechtstactieken van Rusland. Het komt op een moment dat de Westerse pers en haar pro-Oekraïense lakeien stilletjes zijn begonnen met het toegeven van de verschillende successen en evolutionaire tactische vooruitgang die de Russische strijdkrachten hebben geboekt.
Laten we beginnen met het stuk in de WSJ:
Korte samenvatting uit een Russische bron:
Amerikanen denken dat het Russische leger niet vecht als heren.
WSJ schrijft dat het Russische leger "een pad baant in Oekraïne door de brute kracht van het Rode Leger te combineren met moderne technologie".
De Russische manier van oorlogvoeren is volgens de krant gebaseerd op drones die doelen detecteren en "de kracht van bommen en artillerie die de weg vrijmaken voor infanterie om grondgebied in te nemen".
"Elk element van de aanval ondersteunt de andere, gelijktijdig of in golven. Dit kan een sneeuwbaleffect creëren en de Oekraïners dwingen zich terug te trekken", aldus het artikel.
Houd die eerste vetgedrukte regel vast, want die komt later aan bod.
Ten eerste beweert WSJ als methodologische verklaring "[gesproken] te hebben met Oekraïense en Russische soldaten en militaire analisten om zich een beeld te vormen van hoe het werkt".
Ze beginnen met het noemen van een heleboel voor de hand liggende punten: Rusland heeft honderden verkenningsdrones over het hele front op elk willekeurig moment en ze gebruiken ze om massale bombardementen op Oekraïense posities te lokaliseren vanuit Su-34's en dergelijke:
Er is onlangs een foto opgedoken waarop een Su-34 te zien is die vliegt op 11.070 meter met het nachtelijke stadslandschap van de stad Zaporozhye voor zich. De aangewezen vleugelmasten 3, 11, 12 en 4 zijn geladen met Fab-500 bommen:
Wat dit interessant maakt, is dat de afstand tot de stad misschien hooguit 50-70 km is, met het vliegtuig in de richting van het zuiden. Dit impliceert dat de Oekraïense luchtverdediging op lange afstand zodanig is verzwakt dat deze vliegtuigen zo dicht bij een belangrijk Oekraïens bevolkingscentrum op maximale hoogte kunnen vliegen. Vergeet niet dat een jaar geleden de A-50 AWACS die veel verder weg vlogen bij de Azov Zee naar verluidt werden bedreigd door 200-300+ kilometer lange AD raketten.
Volgens sommige schattingen heeft Oekraïne een schrijnend tekort:
Op het gebied van drones breidt Rusland zijn vloot verkenningsdrones steeds verder uit. Hier is een testvlucht in de regio Sverdlovsk van een prototype van een EW-drone met antennes, die vijandelijke signalen kan onderdrukken - let op hoe de beeldschermen uitschakelen of statisch worden als de drone overvliegt:
Dergelijke drones kunnen worden gebruikt om vijandelijke FPV-operators over een bepaald front te onderdrukken.
Tegelijkertijd testte een Russisch team de eerste FPV-operatie op lange afstand, waarbij een operator die in Moskou zat een FPV-drone kon besturen in Konstantinovka:
Voor het eerst raakt een FPV-drone bestuurd vanuit Moskou een faciliteit van de Oekraïense strijdkrachten in Chasov
De aanval werd uitgevoerd door de FPV drone "Ovod" met behulp van het nieuwe besturingssysteem "Orbita".
De UAV-ploeg van de Espanyola brigade maakte de drone klaar om op te stijgen.
De drone werd bestuurd door een UAV-operator in Moskou.
De drone vloog meer dan 11 km en raakte met succes het doel.
Met "Orbita" kunnen drone-aanvallen worden uitgevoerd door commando's te geven vanaf elke plek ter wereld
/RIAN/
Toegegeven, dit is niets nieuws voor Amerikaanse piloten die vanuit Las Vegas Predator-missies naar het Midden-Oosten vliegen, maar voor FPV drones is dit een nieuwe ontwikkeling die de distributie van piloten op afstand mogelijk kan maken om het tekort aan piloten op bepaalde fronten te verlichten, om nog maar te zwijgen van het feit dat ze de piloten uit de gevarenzone kunnen halen.
Het WSJ-artikel legt verder uit dat de Russen in wezen kleine, snelle motorrijders gebruiken in een dubbele rol. Ze voeren niet alleen de druppelende 'drip-feed' methode van invasie uit die ik hier vaak heb beschreven door snel door open vijandelijk gebied te scheuren om zich op te hopen in een veroverde positie, maar ze maken tegelijkertijd gebruik van ‘verkenning-door-vuur’ om Oekraïense posities te veroveren:
Herinner je dat in de aanhef van het artikel staat:
De Russische manier van oorlogvoeren vertrouwt op drones om doelwitten te spotten en de kracht van de bommen en artillerie om een pad te effenen voor infanterie om terrein te veroveren. Elk element van een aanval ondersteunt de andere, gelijktijdig of in golven. Dit kan een sneeuwbaleffect veroorzaken en de Oekraïners dwingen zich terug te trekken.
Ze geven toe dat dit een weloverwogen gezamenlijke strategie is, die meestal sterk wordt gecoördineerd tussen de artillerie die is ingesteld om te vuren op de 'blootgestelde' troepen die de motorrijders hebben ontdekt via hun aanval met verkenningsvuur. Russische artillerie- en droneteams onderdrukken dan de vijandelijke vuurpunten, waardoor de motorrijders zich snel in de veroverde positie kunnen verschansen.
Een van de aanhoudende Oekraïense beweringen, 'gedemonstreerd' in tientallen video's en waarnaar wordt verwezen in het artikel in de WSJ, is dat deze Russische ruiters een soort vervangbare troepen zijn die meestal sterven zodra ze aankomen. Deze bewering wordt ondersteund door video's waarop te zien is hoe veel van de ATV's en motoren na aankomst worden vernietigd.