Het drone-dilemma oplossen: kan Rusland slagen?
Het gezicht van het Oekraïense conflict blijft veranderen en veel analisten en commentatoren blijven het slagveld interpreteren met een verouderd model. Anderen blijven steken in gebrekkige algemeenheden, gebaseerd op vage clichés over drones, en negeren de subtiele nuances die aan het front spelen. Laten we eens kijken en onderzoeken waar de echte oorlog vandaag de dag staat, met de focus op het beantwoorden van de ultieme vraag die iedereen bezighoudt: kan Rusland deze oorlog, die in de ogen van velen afstevent op een eeuwigdurende entropische drone patstelling, nog steeds "resoluut" winnen?
i.
Om die vraag te beantwoorden, moeten we de huidige realiteit ter plaatse onderzoeken in plaats van verouderde tactieken van vorig jaar of het jaar daarvoor te herhalen. Een voorbeeld van populair herhaalde maar verouderde informatie is dat artillerie nog steeds verantwoordelijk is voor ~90% van de slachtoffers, of daaromtrent. Hoewel het ook niet waar is dat drones 90% van de slachtoffers maken, zoals sommige pro-Oekraïners zweren, is het ook niet langer waar dat artillerie in die mate domineert als zelfs een jaar geleden, laat staan nog verder terug. Het is moeilijk om het exacte percentage te bepalen, maar op dit moment zou het niet onredelijk zijn om te suggereren dat ergens tussen de 40-60% van de doden drone-gerelateerd is.
Dit wordt op verschillende manieren afgeleid:
Directe citaten van frontlijneenheden. Lange tijd beweerde alleen de Oekraïense kant dat drones hun voornaamste vuurwapens waren, maar dit werd begrepen omdat ze in vergelijking met Rusland tekortschoten in andere wapensystemen. Nu melden echter zelfs veel Russische eenheden dat drones zwaarder wegen dan andere systemen aan hun deel van het front.
Direct videobewijs. We zien steeds minder beelden, zelfs van Russische kant, van artillerievernietiging en onevenredig veel meer drone-aanvallen. Dit is vooral het geval met de komst van glasvezeldrones of 'optische vezeldrones', die de slagingskans exponentieel vergroten.
De omvang van de productie van drones aan beide zijden is veel groter dan die van andere wapensystemen. Terwijl de productie van Russische artillerie en glijbommen bijvoorbeeld met 20- 30% per jaar toeneemt, kent de productie van drones parabolische stijgingen van honderden of zelfs duizenden procentpunten per jaar.
Verschillende bronnen beweren dat bijvoorbeeld Oekraïne begin 2024 20.000 FPV's per maand produceerde en nu in 2025 meer dan 200.000 per maand, een toename van ~1000%.
Oekraïense producenten leverden begin 2024 ongeveer 20.000 van de quadcopters ter grootte van een bord per maand, maar door toegenomen investeringen en beter georganiseerde toeleveringsketens en productieprocessen steeg de productie naar 200.000 vliegtuigen per maand in januari 2025, aldus Havryliuk.
Rusland zou soortgelijke cijfers zien. De schaal is zo onthutsend dat de meeste mensen het niet kunnen bevatten en vastzitten in verouderde oorlogsparadigma's.
Ik heb de foto al eerder gepost, waarop de trofeeën van een Russische EW-eenheid van uitgeschakelde AFU-drones alleen op een klein deel van het front te zien zijn:
Vandaag is er een foto opgedoken die beweert het web van glasvezelkabels te tonen die over het slagveld lopen - naar verluidt na een ochtendvorst, waardoor de dunne draden beter zichtbaar werden:
Toegegeven, de enorme omvang van de productie, het gebruik en het succes van drones kan enorm worden overschat. Bijvoorbeeld, zelfs als beide partijen 100-300k drones per maand produceren zoals wordt beweerd, geven ze ook allebei toe dat de overgrote meerderheid van drone-aanvallen niet succesvol is, waarbij de systemen ofwel door EW worden neergehaald of simpelweg het doel missen.
Laten we zeggen dat er meer dan 300.000 drones per maand worden geproduceerd door de Russen, zoals nu wordt beweerd, en dat slechts 10-30% daarvan op de een of andere manier slaagt, zelfs als het een rake klap is die het doelwit niet uitschakelt. Dat zijn ongeveer 30-90k treffers per maand. Artillerie wordt afgevuurd met een snelheid van 10-20k granaten per dag, of 300-600k schoten per maand, door de Russische kant. Als we aannemen dat een vergelijkbare 10-30% schade toebrengt aan een doelwit, kunnen we afleiden dat er tussen de ~30k en ~150k artilleriebeschietingen per maand worden geregistreerd.
Afgaande op deze cijfers is het eenvoudig om te zien dat drones verantwoordelijk kunnen zijn voor tenminste 20-30% van de gescoorde treffers, zo niet veel meer, gezien hun hogere nauwkeurigheid. Het is misschien beter om het uit te splitsen per type doelwit: buis- en raketartillerie en luchtbommen zorgen waarschijnlijk voor de overgrote meerderheid van de schade aan infrastructurele doelen zoals wapendepots, munitieopslagplaatsen, forten, werkplaatsen, stationaire apparatuur, etc., terwijl drones verantwoordelijk kunnen zijn voor een verhoudingsgewijs hoog aantal infanteriedoden - zoals ik al zei, niet per se de meerderheid, maar misschien 35-65%. Een groot deel van de video's die we nu zien, bevatten niet alleen FPV-kills van infanterie, maar ook grote hexacopter- en landbouw-'agro-drones' die bommen gooien op schuilholen, etc. Drones hebben ook de vijandelijke artillerie verzwakt door hun toenemende bereik, waardoor ze nu regelmatig 15-20 km achter vijandelijke linies kunnen rondzwerven - en zelfs veel verder in de extreme voorbeelden - wat precies is waar de meeste artilleriesystemen werken. Dit dwingt artilleriesystemen om zich buiten bereik terug te trekken en ineffectief te zijn, waarbij alleen een minderheid van de systemen met superieur bereik consequent langs sommige fronten kan functioneren.
En er verschijnen voortdurend nieuwe soorten drones - om een voorbeeld te geven van Russische kant: de Molniya-2, een soort hybride cross-OWA-FPV:
⚡️ Bemanningen van de Molniya-2 aanvalsdrones van de Centrumgroep hebben een versterkt afweergeschut van de Oekraïense strijdkrachten in de richting van Krasnoarmeysk vernietigd.
Niet alleen is de productie van glasvezeldrones aan beide kanten explosief gestegen, maar ook de "machine vision" AI-drones. Hier is een recent voorbeeld van een Oekraïense drone die lijkt te hebben gemist, maar slechts een centimeter:
Er zijn beelden opgedoken van het gebruik van de nieuwe Oekraïense aanvalsdrone UAS SETH, die gebruik maakt van AI-machine targeting. Qua uiterlijk lijkt de drone op een kleinere kopie van de Geranium, maar hij heeft een optisch geleidingssysteem met automatische acquisitie en doelbepaling en is ontworpen om objecten in de frontlinie te vernietigen. Het lijkt erop dat er aan gewerkt moet worden, want het miste.
En nog een effectievere, de Shrike 10CV:
Oekraïense specialisten daarentegen vinden steeds vaker allerlei nieuwe Russische drones met deze AI 'machine vision' aan de voorkant:
Onlangs schepte CEO van Anduril Palmer Luckey op over hoe de Altius-700M drone van zijn bedrijf, die volgens hem beschikt over een volledig autonome hunter-killer modus, al op grote schaal is gebruikt in Oekraïne.
Tegenwoordig zijn de meest succesvolle drones modulair en kunnen ze worden aangepast aan verschillende EW-omstandigheden en algemene taken. De Russische strijdkrachten hebben een zeer modulair exemplaar op de markt gebracht, dat afhankelijk van de behoeften van camera kan wisselen, en wat nog belangrijker is, de antenne zelf, waardoor het op verschillende frequentiebanden kan werken om de EW-frequenties te slim af te zijn die de Oekraïners in dat specifieke deel van het front prefereren:
Ze vermelden dat de drone ook AI-machine vision heeft in het laatste deel van de vlucht, waarbij hij autonoom het doelwit kan vasthouden voor het geval het vastloopt. De ontwikkelaar vermeldt zelfs dat ze bezig zijn om de AI-capaciteiten nog verder te verbeteren door een topografische autonomie te integreren waarmee de drone op zijn eigen doelen kan jagen in een onbekende omgeving, vermoedelijk nadat hij de omgeving heeft begrepen via een soort integratie van TERCOM (terrain mapping).
UGV, of grondbots, zijn ook in grote aantallen toegenomen aan beide kanten, meestal doe-het-zelf of goedkoop gemaakte varianten.





Oekraïne is vrijwel gestopt met het gebruik van marinedrones in een 'kamikaze'-rol en zet ze in plaats daarvan in als moederschip voor FPV's die Russische kustdoelen rond de Krim en het Kinburn-schiereiland aanvallen. In een onlangs vrijgegeven video is zelfs te zien hoe Russische Pantsir-S1 raketsystemen de kleine, wendbare drones niet kunnen raken:
Opgemerkt moet worden dat het een goed teken is dat er op gevuurd is, wat betekent dat de Pantsir radar in ieder geval het kleine vaartuig oppikt, maar de raketten zijn simpelweg nooit ontworpen om zulke kleine, schokkerige doelen te raken. Een nieuwe klasse Pantsir-SMD mini-raketten, speciaal gemaakt voor kleine drones, wordt nog steeds ontwikkeld en uitgerold.
Een van de laatste toevluchtsoorden tegen drones die nu op grote schaal door beide partijen wordt gebruikt, is een nogal primitieve oplossing: het creëren van anti-drone netcorridors om de hele lengte van belangrijke aanvoerroutes te beveiligen. De Russen hebben nu de installatie hiervan op verschillende fronten gesystematiseerd, met technische troepen die speciaal voor deze taak zijn uitgerust, zoals hieronder te zien is:
Klik om foto's te vergroten:




En Oekraïne doet hetzelfde - hier is een samengevoegde video van twee nieuwe Oekraïense aanvoerroutes:
Het roept de vraag op waarom 's werelds machtigste en meest geavanceerde landen niet met een oplossing kunnen komen die deze drones effectief neutraliseert. EW (Electronic Warfare) was bedoeld als de zilveren kogel, met Rusland als wereldleider in deze ingewikkelde kunst - maar het blijkt dat glasvezel en autonome AI-drones de stoorkant van EW volledig tenietdoen.
Er is DEW (Directed Energy Weapons) zoals microgolfstralers die gemakkelijk de elektronische moederborden van een hele zwerm kleine drones tegelijk kunnen doorbranden. Het probleem is dat deze systemen enorm duur zijn omdat ze enorme hoeveelheden energie vereisen die in een kleine kegel worden gericht, wat nooit in staat zou zijn om zwermen tegen te houden die van alle kanten en van bovenaf komen, zoals nu gebruikelijk is aan het front.
Een van de beste radio-elektronica-experts van Oekraïne, Serhiy "Flash" Beskrestnov, maakte het idee onlangs belachelijk nadat iemand de volgende video had gepost: