Hoe de Duitse regering doelen in Rusland wil aanvallen en dit wil verdoezelen
De Duitse regering wil doelen diep in Rusland aanvallen. In plaats van Taurus-raketten te sturen, zoals Kiev tot nu toe heeft geëist, worden nu Oekraïense langeafstandsdrones gemoderniseerd en wordt hun productie gefinancierd. Toch wordt Duitsland daarmee onvermijdelijk oorlogspartij tegen Rusland.
De discussie over de levering van Duitse Taurus-raketten aan Kiev lijkt voorbij, maar de wens van bondskanselier Merz om doelen diep in het Russische achterland aan te vallen blijft bestaan – en wordt uitgevoerd, zonder dat dit in Duitsland grote krantenkoppen haalt.
Dat de levering van Taurus-raketten, die alleen door Duitse soldaten geprogrammeerd en bediend kunnen worden, een onbetwistbare Duitse oorlogsdeelname zou zijn, lijkt ook aan bondskanselier Merz uitgelegd te zijn. Sinds ongeveer een maand hoort men niets meer van hem over de eerder beloofde levering van Taurus aan Kiev. Toch spreekt Merz over het ondersteunen van Oekraïne bij aanvallen diep in het Russische achterland, hij noemde dat “Long-Range-Fire” dat men Oekraïne wil mogelijk maken.
Om dat mogelijk te maken en tegelijkertijd de directe Duitse oorlogsdeelname te verdoezelen, heeft de Merz-regering een truc bedacht. Op 12 juni was minister van Defensie Pistorius in Oekraïne en sprak met Zelensky over samenwerking op het gebied van droneproductie. De Tagesschau berichtte die dag:
“Het beeld van oorlog is veranderd. Begonnen met jets en tanks die centraal stonden, was het daarna jarenlang de artillerie en dat is het nog steeds,” zei Pistorius. “Nu gaat het echter steeds meer om elektromagnetische oorlogsvoering en de strijd met drones. Alleen daaruit wordt al duidelijk wat we van elkaar kunnen leren. Daarom is het goed dat we ook samen in de productie stappen,” zei hij. (…) De Oekraïense regering ziet in de eigen wapenindustrie ongebruikte capaciteit ter waarde van jaarlijks in totaal 30 miljard euro. “Wat productie betreft, dan spreken we over productie in Oekraïne, maar ook in Duitsland,” zei Zelensky tijdens de persconferentie. Er wordt gesproken over “onze langeafstandswapens, onze drones, Oekraïense rakettechnologieën, kruisraketten en andere langeafstandsmogelijkheden.”
Daarnaast meldde de Tagesschau dat Duitsland miljarden beschikbaar wil stellen om de productie in Oekraïne te financieren. Maar Duitse media berichten hier slechts vaag over, om de lezers niet te belasten met de bedreigende details van deze besluiten.
Wat dit werkelijk betekent
Voor zover bekend zal Duitsland de massaproductie financieren van de Oekraïense drone AN-196, die een bereik van tot 2.000 kilometer heeft en een gevechtskop tot 75 kilogram kan dragen. De drone wordt bestuurd met satellietnavigatie en kunstmatige intelligentie.
Duitsland beperkt zich echter niet tot het financieren van de productie, maar lijkt de drone ook te willen verbeteren. De tests lijken al te lopen.
In de nacht van 2 op 3 juni vond een massale Oekraïense drone-aanval plaats op de stroomvoorziening van de regio’s Zaporizja en Cherson, waarbij tienduizenden huishoudens urenlang zonder stroom zaten. De gebruikte drones waren uitgerust met componenten van een Duitse fabrikant die Russische specialisten nog niet eerder hadden gezien en die de prestaties van de drones aanzienlijk verbeterden. Blijkbaar werd dit gebruik voor het eerst in een gevecht getest en moet de aanval als succesvol worden beschouwd.
Natuurlijk kan men zeggen dat Oekraïne componenten bij Duitse fabrikanten kan kopen, maar de timing in combinatie met de verklaringen uit Duitsland laat de conclusie toe dat het al gaat om het door Pistorius genoemde programma om Oekraïne met Duits belastinggeld te ondersteunen.
Het is daarom te verwachten dat Duitsland betrokken is bij de modernisering van de Oekraïense langeafstandsdrones, zoals Pistorius ook openlijk zei toen hij sprak over het feit dat men veel van elkaar kan leren. Duitsland levert verbeteringen voor Oekraïense drones die doelen tot 2.000 kilometer diep in het Russische achterland kunnen aanvallen, en Duitsland leert daarbij veel over de capaciteiten van zijn systemen in echte oorlogsomstandigheden.
Het grote verschil met eerdere aanvallen
Het grote verschil met eerdere aanvallen op doelen diep in het Russische achterland is dat landen als Frankrijk, Groot-Brittannië of de VS Oekraïne geen wapens hebben geleverd die daarvoor zijn ingezet. Hun wapens werden in frontlinies of tegen doelen op Russisch grondgebied dicht bij de Oekraïense grens gebruikt, maar aanvallen op doelen diep in het Russische achterland werden – althans formeel – tot nu toe niet met westerse technologie uitgevoerd.
Dat lijkt de Merz-regering nu te willen veranderen.
De Duitse oorlogsdeelname verdoezelen
Als Duitsland zich zo direct bezighoudt met het geven van mogelijkheden aan Oekraïne om doelen ver over duizend kilometer diep in het Russische achterland aan te vallen, dan is de Duitse oorlogsdeelname nauwelijks nog te ontkennen. Daarbij komt dat Oekraïne niet beschikt over de inlichtingenmogelijkheden om doelen diep in het Russische achterland aan te vallen. Daarvoor zijn satellietgegevens nodig voor doelidentificatie en hoogtemodellen van Rusland voor navigatie, die de Bundeswehr heeft.
Als de Oekraïense langeafstandsdrones nu daadwerkelijk met Duits belastinggeld worden geproduceerd en verbeterd en dan tegen doelen diep in Rusland worden ingezet, is de Duitse oorlogsdeelname om meerdere redenen niet meer te ontkennen. Ten eerste omdat Duitsland de technische mogelijkheden levert, en ten tweede omdat Duitse verkenningsgegevens en hoogtemodellen nodig zijn om de drones hun doelen te laten bereiken, zelfs als het GPS-signaal wordt verstoord.
De Merz-regering wil dit voor het publiek verdoezelen door geen Taurus-raketten te leveren, maar in plaats daarvan onschuldig te klinken over het financieren van de droneproductie in Oekraïne. Wat er werkelijk achter zit, zeggen noch Duitse politici, noch leggen de Duitse media het publiek uit.
Wat Zelensky en de Oekraïense leiding zeggen
Op 22 juni schreef Zelensky dat Oekraïne de “belangrijkste zwakke plekken” van Rusland in het vizier heeft. Hij kondigde aan “passende slagen” te zullen uitvoeren om het militaire potentieel van Moskou “aanzienlijk te verminderen”. Ook verklaarde hij dat men met westerse partners “gezamenlijke verdedigingsoplossingen” zal voorbereiden.
Op dezelfde dag zei ook de opperbevelhebber van de Oekraïense strijdkrachten, Alexander Syrsky, tegenover journalisten dat Kiev “de omvang en diepte” van zijn aanvallen op Russische militaire faciliteiten in het binnenland zal vergroten.
Deze timing in combinatie met de Duitse aankondigingen om Oekraïne te ondersteunen bij aanvallen diep in het Russische achterland is waarschijnlijk geen toeval.
Duitse wapenindustrie profiteert
Op 30 juni arriveerde minister van Buitenlandse Zaken Wadephul in Kiev met een delegatie van Duitse wapenbedrijven die de gezamenlijke productie van wapens tegen Rusland in Oekraïne moeten organiseren. Het geld dat zogenaamd naar Kiev gaat, vloeit dus direct terug naar Duitse bedrijven.
Der Spiegel schreef over Wadephuls bezoek een artikel met de kop “Minister van Buitenlandse Zaken in Oekraïne – Wat Wadephul wil doen tegen Putins raketterreur”, waarin het minder ging over het bezoek zelf en meer over vermeende gerichte Russische aanvallen op civiele doelen in Oekraïne. Het artikel was pure anti-Russische en pro-Oekraïense propaganda en bevatte weinig concrete informatie over Wadephuls bezoek. Toch kon men aan het eind van het artikel bevestigen wat ik hierboven heb beschreven:
“Een nieuw samenwerkingsmodel moet nu soelaas bieden. In plaats van wapens uit Bundeswehr-voorraden of direct van de industrie naar Oekraïne te leveren, moeten Duitse wapenfabrikanten die voortaan rechtstreeks in Oekraïne produceren. ‘We willen nieuwe joint ventures opzetten, zodat Oekraïne sneller en meer voor de eigen verdediging kan produceren,’ kondigt Wadephul aan. De behoefte is enorm. Hij nam een hooggeplaatste delegatie uit de sector mee naar Oekraïne. Ook voor Duitsland moet de samenwerking lonen, niet alleen economisch. ‘Met jullie creativiteit en ervaring worden ook wij beter,’ zegt Wadephul. (…) Drie Duitse bedrijven werken al in Oekraïne, zegt Zelensky. Men wacht op het vierde. Met bondskanselier Merz en minister van Defensie Pistorius heeft hij al over gezamenlijke droneproductie onderhandeld. (…) Binnen enkele dagen kan het aantal partnerschappen oplopen tot twintig, kondigt hij aan.”
Voor Duitse bedrijven bestaat er geen enkel risico, hoewel ze in een oorlogsgebied waarschijnlijk miljoenen euro’s aan productiefaciliteiten willen opbouwen, want al in 2023 gaf de toenmalige minister van Economische Zaken Habeck Duitse bedrijven staatsgaranties voor hun investeringen in Oekraïne.
Als de productiefaciliteiten door Rusland worden gebombardeerd en vernietigd, betaalt de Duitse belastingbetaler de schade. Het gaat zelfs zo ver dat Habeck de Duitse bedrijven heeft toegezegd hen niet alleen eventuele oorlogsschade maar ook hun verwachte winst te vergoeden.
Duitsland bewust de oorlog in leiden
Toen kanselier Merz eind mei met zijn aankondigingen om Taurus aan Oekraïne te leveren de krantenkoppen haalde, schreef RT-hoofdredacteur Margarita Simonjan op Telegram over de reacties in de Russische regering:
“In de Moskouse kantoren wordt besproken dat we geen andere keuze hebben dan Berlijn aan te vallen als Duitse soldaten Moskou met Duitse wapens aanvallen (en de toestemming om met Taurus-machines aan te vallen kan alleen dat betekenen, want de Oekraïners kunnen die noch onderhouden noch een vluchtmissie plannen).”
Als hoofdredacteuren van staatsmedia over achterkamergesprekken in regeringskringen van hun land schrijven, mag men ervan uitgaan dat ze deze gesprekken hebben gehoord en toestemming hebben gekregen om hierover te berichten. Zo werkt het in elk land ter wereld; toonaangevende journalisten schrijven zulke berichten niet zomaar uit een impuls en zonder “groen licht” van hun bronnen.
Belangrijk is dat het hier in het algemeen over Duitse wapens ging en dat het zeker niet beperkt bleef tot het gebruik van Taurus. Als dus duidelijk met Duitse hulp en Duits geld verbeterde Oekraïense drones in Moskou (of andere belangrijke Russische plaatsen) inslaan, is een Russische tegenaanval op Duitse doelen meer dan waarschijnlijk.
Natuurlijk zullen Duitse media en politici dit gebruiken om Rusland weer een “ongeprovoceerde” aanval te verwijten, want over alles wat ik hier heb uitgelegd, hebben ze het Duitse publiek niet geïnformeerd. De meerderheid van de Duitsers zal deze propaganda geloven en zich – net als vroeger in de geschiedenis – in de oorlog tegen Rusland laten meeslepen.
Uw steun is van onschatbare waarde. Als u het leuk vond om dit te lezen, zou ik het zeer op prijs stellen als u zich maandelijks/jaarlijks zou abonneren op een donatie om mijn werk te steunen. Dan kan ik u gedetailleerde en scherpe rapporten zoals deze blijven sturen.
Als alternatief kunt u hier een fooi geven: Fooienpot